Rozdział 24. Co oni z niej zrobili ?

*JEŻELI CZYTASZ ,SKOMENTUJ *

**Pół godziny później**

Jesteśmy teraz w ogrodzie i jemy śniadanie . Czemu nie w kuchni ? Wiecie.. gryzonie , a po za tym ktoś je odkaża , czy oś w tym stylu . Nie znam się na takich rzeczach , więc nie wnikam ..

- Ej , a może pojedziemy do Dortmundu ? – zapytał w pewnym momencie , mój brat . Co prawda dawno tam nie byłam , ale jakoś do tego miejsca specjalnie mnie , nie ciągnie .

- Rodzice ..-westchnęłam . Nagle nastała strasznie krępująca cisza . Nikt się nie odzywał , bo niby co miałby powiedzieć ? Zayn tak jakby , zastanawiał się nad czymś ..

- Wyprowadzili się ..- mruknął . Czekaj , czekaj ..Co ?! Czy on powiedział , że ..nie , to nie możliwe . Nie zostawiliby mnie . Chociaż ..zawsze mieli mnie gdzieś , to teraz się mnie pozbyli . Ale w końcu to moi rodzice . Chyba tak jak każdy  swoich , kocham ich .. Tylko nie wiem , czy to nie jest miłość , pomieszana z mocnym żalem .

- W takim razie , jedziemy ..do babci – lekko się uśmiechnęłam . Świadomość , że zobaczę tą kochaną staruszke , dodała mi mnóstwo motywacji . Z babcią zawsze mogłam pogadać o wszystkim , co mnie martwi , dręczy lub cieszy . Zawsze mi powtarzała „ Jak Jess smutna , to babcia smutna „ Oczywiście działało to też w drugą stronę , ale raczej powtarzała to mniej radosne . Pewnie  domyślacie się dlaczego , więc nie będę wam tłumaczyć .

I tak wystarczająco się nacierpiałam , żeby jeszcze raz przez to przechodzić . Może zobaczę moją przyjaciółkę ?

Nie raczej , nie . Bo przecież jej mama , podobno leży jeszcze w szpitalu i to nie w naszym rodzinnym mieście .

Po dwóch godzinach , byliśmy już spakowani . Nie będę wam opisywać pakowania , bo było jak każde inne , z dodatkiem lekkich sprzeczek , ale to szczegół . Pojechaliśmy na lotnisko , weszliśmy do samolotu i wystartowaliśmy . Oparłam się o Harry’ego i próbowałam zasnąć . Osoba trzecia mogłaby rzeczywiście pomyśleć , że śpię . Jednak ja miałam , tylko zamknięte powieki . Myślami byłam gdzieś daleko .. miałam swoje fantazje , swój świat , o którym istnieniu wiem tylko ja i nikt więcej . Mój chłopak , jak zwykle bawił się moimi kasztanowymi włosami . Po około trzech godzinach , bezsensownego rozmyślania , lot się skończył .

Wyszliśmy z pojazdu , wzięliśmy po walizce do rąk i udaliśmy się do taksówki . Nasza babcia ( Jess i Zayn’a ) nie wiedziała , że przyjeżdżamy . Można tak powiedzieć , że ten cały wyjazd jest taki na szybko . W sumie jeszcze dziś rano , mieliśmy malutki incydent z wstrętnymi myszkami . Taksówką podjechaliśmy pod utęskniony domek babci Stasi . Tak , tak . Babunia z pochodzenia była Polką , ale mieszka tutaj . To właśnie dzięki niej , po części znam Polskę . Zapłaciliśmy mężczyźnie i wyszliśmy . Stanęliśmy pod drzwiami i zadzwoniliśmy dzwonkiem do drzwi . Po dosłownie kilku sekundach , ukazała nam się sylwetka staruszki . Od razu mocno wyściskała mnie i Zayn’a , a potem przywitała się z chłopcami . Ku mojemu zdziwieniu , znała ich bardzo dobrze .. Czy to możliwe , że kiedyś tu byli , a ja ich nie poznałam ? Hmm..Możliwe .

- Jezusie ! Jak wy wyrośliście – odezwała się babcia

- Bez przesady – machnęłam ręką – Widziałyśmy się tydzień temu

- No cóż ..ale i tak się troszeczkę zmieniłaś i jeszcze takiego chłopaka sobie znalazłaś – w tym momencie puściła dyskretne oczko Harry’emu , aczkolwiek ja je widziałam .. Rozumiecie ? MOJA babcia puszcza oczka do MOJEGO chłopaka ! Niedopuszczanie , moje .

- Zayn – zwróciłam się do brata – Idziemy się przejść , po starych uliczkach ? – zapytałam z nadzieją , że chłopak się zgodzi

- Pewnie ! A wy zostańcie – powiedział do chłopaków i pociągnął mnie za rękę , w stronę wyjścia . Szliśmy w stronę parku , gdzie w dzieciństwie chowaliśmy się przed dziadkiem .. Pewnie zastanawiacie się , gdzie on jest . Odszedł .. Pół roku temu .. Jednak nie płakałam z tego powodu , ponieważ zawsze mi powtarzał ‘ Tylko nigdy nie płacz , z mojego powodu ‘ Dotrzymałam obietnicy , ale łzy w oczach zawsze miałam . A kto by nie miał ?

W pewnym momencie , momentalnie się zatrzymałam i wytrzeszczyłam szeroko oczy . To nie może być ona ..

Niestety ..to ona . Ale przecież miała być w szpitalu , z mamą . Dobrze myślicie . Na mojej drodze stanęła Sam .

Może nie tak dosłownie stanęła , ale ja widzę . Tylko , że ona ..pali ?! Przecież ona nienawidzi dymu z papierosów ! Ubrana jest cała na czarno , a towarzyszy jej ..Josh i kilka innych podejrzanych chłopaków . Wiedziałam .. Wiedziałam , że kłamie ! Tylko czemu ? Czemu ?! Mulat spojrzał na mnie zdezorientowanym wzrokiem . Pewnie tez był zszokowany . Nie taką Sam pamiętał .. Bynajmniej nie była taka jak teraz jest ..

Podeszłam do niej z bólem w oczach .Ból spowodowany był jej kłamstwem . Zawsze miałyśmy mówić sobie prawdę , nawet ta najgorszą .. A ona ? Nie dotrzymała przyrzekniętego słowa . Co oni z niej zrobili ?

Podeszłam do przyjaciółki i szarpnęłam ją za ramię . Odwróciła się .

- O  , hey ! – prychnęła z chytrym uśmieszkiem . To nie moja Sam’i . Ona taka nie jest .

- Sam . Czemu mnie okłamałaś ? – zapytałam

- Nie rozumiem , o co Ci chodzi – odparła i zaśmiała się

- O to , że twoja mam wcale nie jest w szpitalu ! I oto , że .. że się zmieniłaś – powiedziałam , choć nie chciałam tego mówić . nie chciałam w to wierzyć . Co ja ? W ukrytej kamerze , jestem ?

- Każdy się zmienia , kochanieńka .. – rzuciła i zapaliła . Ja w ogóle nie wiem , jak ona tak może ?

- Gdzie moja Sam’i ?! Gdzie jest ta wrażliwa i zabawna , dziewczyna ?! Gdzie jest moja przyjaciółka ?! – nie wytrzymałam . Po prostu , wykrzyknęłam jej to prosto w twarz ..

- Pękła – pstryknęła palcami – Nie ma jej . Nie ma twojej przyjaciółki . Teraz jestem ja , a nie tamta Sam – odpowiedziała z kpiną

- Ale ja nie chcę tej Sam ! – samotna łza spłynęła , po moim policzku . Dziewczyna widząc to , wygięła usta w podkówkę , po czym zaczęła się śmiać . Nagle podszedł do niej ten cały typ..Josh i zaczął muskać po szyi . Dosłownie myślałam , że zaraz zwymiotuję . Co ona z siebie robi ? Chłopak puścił do kogoś oczko , ale nie wiedziałam do kogo . W pewnym momencie poczułam , jak ktoś obejmuje mnie od tyłu ..

**Zayn**

Współczuję mojej siostrze . Jej przyjaciółka , a w sumie mogę powiedzieć , że nasza .. strasznie się zmieniła .

To nie jest ta dziewczyna , która robiła mi kawały , kiedy tylko się dało ..to nie ona ! Nagle zauważyłem , coś co nieźle mnie wkurzyło . A mianowicie jakiegoś chłopaka , dobierającego się do mojej Jess . Próbowała mu się wyrwać , ale nie wychodziło jej to . Bez dłuższego zastanowienia , podbiegłem do nich i wymierzyłem mu z otwartej dłoni w twarz . Natychmiast puścił dziewczynę , ale zaczął podchodzić do mnie . Po chwili przemieniło się to w bójkę ..

**Jess**

Próbowałam odciągnąć Zayn’a od tego chłopaka , lecz na marne . Rozumiem , że chciał mnie bronić i jestem mu dozgonnie wdzięczna , ale to tylko pogorszyło sprawę . Nareszcie sami się od siebie odsunęli , mulat jeszcze raz dał mu w twarz , po czym złapał mnie za rękę i ruszyliśmy w stronę domu , w którym się zatrzymaliśmy . Szliśmy w ciszy . Każde z nas było zdruzgotane , wydarzeniem sprzed kilku minut ..

Ludzie mówią walcz do samego końca. 

Lecz skąd mamy wiedzieć , kiedy jest koniec i trzeba zrezygnować ?

***

Łapcie następny ! 

Dziękuję za szczere opinie , to naprawdę daje mi motywację do dalszego pisania : ) 

Podoba się ? 

Liczę na komentarze ..

Styles'owa ♥